(Mislukte) bananen-karamel taart

door | 15 aug 2019 | banaan, no-bake, recept, taart, zoet

Hieperdepiep? hoeraaaaaaaa! Vandaag is Edwin jarig!!! We vieren het eigenlijk niet echt, en ik ben gewoon naar mijn werk geweest, maar ik wilde wel taart maken. Een banaan-karamel-taart, Bannoffee pie, leek me wel wat! Maar hij is helaas een beetje mislukt. Hij was wél lekker, hoor, daar niet van, maar hij was niet stevig genoeg en liep meteen uit. Ik twijfelde of ik ‘m wel of niet op mijn blog zou zetten. Maar ja, niet alles wat je kookt of bakt lúkt altijd, dus ik zet ‘m er wel gewoon op. Ik baal natuurlijk wel een beetje, dat nou nét Edwin’s verjaardagstaart niet lukt. Maar gelukkig vond de jarige job ‘m wel hartstikke lekker. En ik ga ‘m vast nóg wel een (paar?) keer proberen en als ik een recept heb dat wél lukt, dan zal ik (als ik er dan nog aan denk…) hier ook een linkje naar het wél-werkende recept zetten.
Ik denk dat ik een volgende keer minder slagroom moet gebruiken, zowel in de karamelsaus als in de mascarpone-topping. En misschien moet ik ‘m veel langer in de koelkast laten om op te stijven.

Ingrediënten
4 bananen
150 gram bastognekoeken
250 gram mascarpone
100 gram fijne kristalsuiker
50 gram lichtbruine basterdsuiker
75 gram boter
200 ml slagroom
1 reep chocolade (optioneel)
springvorm van 20 cm en bakpapier

Bereiding
Maal de koekjes fijn in de keukenmachine. Smelt 50 gram van de boter in een pannetje en roer de koekkruimels daardoorheen. Bekleed de taartvorm met bakpapier. Verdeel het koekmengsel over de bodem en druk stevig aan.
Veeg het pannetje even schoon en doe de fijne kristalsuiker met een paar eetlepels water in de steelpan. Zet de steelpan op het vuur tot de suiker begint te karameliseren. Toen de karamel mooi bruin begon te kleuren heb ik, beetje bij beetje, ongeveer 100 ml slagroom aan de karamel toegevoegd. Achteraf gezien was dit te veel, denk ik. Vooral ook omdat ik ook nog twee bananen heb gepureerd in de keukenmachine en die ook nog aan de karamel heb toevoegd.


Snij twee bananen in dikke plakken en verdeel die over de koekjesbodem. Giet hier het karamel-mengsel over heen. Hou een beetje karamel-saus apart, om de taart nog mee te versieren. Als ik deze taart nog een keer probeer, dan ga ik ‘m op dit punt al een tijdje in de koelkast zetten. (Maar ja, ik kwam uit mijn werk en wilde die taart klaar hebben, zodat ik aan ’t eten kon beginnen…)


Meng de bruine suiker door de mascarpone met een mixer en voeg langzaam de slagroom toe. Blijf kloppen tot het mengsel mooi stijf is. Ik twijfel een beetje of ik dit volgende keer met of zonder of met minder slagroom moet proberen. Of misschien langer kloppen? Of misschien zo’n zakje slagroom-versteviger (klop-fix) erdoor? Of gewoon véél langer in de koelkast om op te stijven? Als jullie tips of trucs of hét perfecte recept hebben: graag!!!


Het mascarpone-mengsel heb ik over de banaan-karamel gedaan, een beetje gladgestreken met een spatel. Daarover nog wat karamel-saus gesprenkeld. En tot slot wat chocolade-krullen van de onderkant van een reep chocolade geschraapt met een scherp mes en daar de taart mee versierd.
Ik heb ‘m twee uur in de koelkast laten staan voor ik ‘m uit de vorm haalde (en hij compleet inzakte…)
Nou ja, hij smáákte wel prima. Maar het leek meer op pudding dan op taart…

Update!
Vandaag, de dag ná Edwin’s verjaardag, dus toen de rest van de taart een nacht in de koelkast had gestaan, was de vulling wél stevig genoeg. Ik had dus gewoon meer geduld moeten hebben. Of eigenlijk: ik had die hele taart een dag vantevoren moeten maken… Nou ja, hebben we dat ook weer geleerd.

 

2 Reacties

  1. carla

    wie is edwin?????? the world needs to know 🙂

    veel groetjes en veel liefs,
    carla

    Antwoord
    • Elleny

      Hai Carla, dat wil ik best aan the world vertellen, hoor 😉
      Edwin is mijn man. En hij heeft iets met bananen…
      groetjes,
      Elleny

      Antwoord

Laat een reactie achter voor Elleny Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *